Όταν το internet γίνεται εξάρτηση

Με ένα απλό κλικ μπορούμε να βρεθούμε σε μια εικονική πραγματικότητα, όπου τα πάντα είναι κυριολεκτικά … στο χέρι μας. Δεν είναι τυχαίο ότι το ίντερνετ αποτελεί για τους περισσότερους από μας πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας.

Ο καθένας χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για διαφορετικούς λόγους. Οι μεγαλύτεροι για επαγγελματικούς λόγους , οι μικρότεροι για παιχνίδια, μουσική και chat και όλοι μαζί για μια σύντομη και ξεκούραστη περιήγηση στον κόσμο.

Το ίντερνετ αποτελεί πολύτιμο εργαλείο γνώσης και μέσο εξοικείωσης με την τεχνολογία και μάλιστα με γρήγορο και άμεσο τρόπο.

Πότε όμως η ενασχόληση με το μαγικό κόσμο του διαδικτύου ξεφεύγει από τα λογικά όρια και γίνεται τελικά εξάρτηση; Ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια;

Τα σημάδια της εξάρτησης

Σύμφωνατου με την Δρ Ίλια Θεοτοκά, κλινική ψυχολόγο- ψυχοθεραπεύτρια της Ψυχιατρικής ΚλινικήςΠανεπιστημίου Αθηνών, Αιγινήτειο Νοσοκομείο τα γενικά χαρακτηριστικά της εξάρτησης είναι:

*ανάγκη για ολοένα μεγαλύτερη ενασχόληση με το αντικείμενο της εξάρτησης

*αίσθημα στέρησης

*ανεπιτυχείς προσπάθειες ελέγχου

*μείωση άλλων δραστηριοτήτων

*συνέχιση της ενασχόλησης παρά τη γνώση των αρνητικών συνεπειών

Τα βασικά συμπτώματα εξάρτησης από το ίντερνετ είναι:

*πολλές και συνεχόμενες ώρες on line,

*αδιαφορία για άλλες δραστηριότητες (σχολείο, διαπροσωπικές σχέσεις, επαγγελματική δραστηριότητα)

*αδιαφορία για φαγητό και ύπνο

*ευερεθιστότητα όταν το άτομο είναι ‘’εκτός διαδικτύου’’

*ανικανότητα εγκατάλειψης του υπολογιστή

Τα χαρακτηριστικά που προδιαθέτουν για σχέση εξάρτησης με το διαδίκτυο είναι: η αίσθηση έλλειψης κοινωνικού status, η κοινωνική φοβία, η τάση για ονειροπόληση, η ντροπαλότητα και η συστολή.

Η προσκόλληση στο ίντερνετ καλύπτει την ανάγκη για μια εξιδανίκευση του εαυτού μας και για μια μορφή κοινωνικότητας, που ενδεχομένως μας λείπει στην κανονική μας ζωή. Αποτελεί κατά κάποιον τρόπο την εύκολη λύση λόγω ανωνυμίας. Ένα ακόμη πλεονέκτημα του διαδικτύου είναι ότι εμπεριέχει ατελείωτα επίπεδα και στόχους προς επίτευξη ενώ ο κίνδυνος της απόρριψης απουσιάζει και το αίσθημα ντροπής καλύπτεται (επικοινωνώ μόνο όταν θέλω, αποκαλύπτω μόνο ό, τι θέλω, κανείς δεν ξέρει ποιος είμαι).

Eξάρτηση από το διαδίκτυο στην εφηβεία

Οι ανάγκες αυτές είναι πολύ εντονότερες σε πιο ευαίσθητες και ταυτόχρονα απαιτητικές περιόδους της ζωής μας, όπως είναι η εφηβεία.

Το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς συχνά δεν κάνουν κάτι για να προστατεύσουν τα παιδιά τους είτε γιατί δεν γνωρίζουν είτε γιατί δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι γνωρίζουν.

«Είναι απαραίτητο οι γονείς να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των εφήβων, να βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους», τονίζει η Δρ Ίλια Θεοτοκά. «Θα πρέπει ο υπολογιστής να είναι σε κοινό γραφείο, όχι στην κρεβατοκάμαρα και να γίνεται χρήση φίλτρων (πρόσβαση σε sites, περιορισμός χρόνου)».

«Είναι βασικό να ενθαρρύνουμε την επικοινωνία, αφού ξεκαθαρίσουμε όμως στα παιδιά ότι δεν πρέπει να δίνουν προσωπικές πληροφορίες και κυρίως να τα ενημερώσουμε για θέματα ασφαλείας, ώστε να μπορούν να αμυνθούν. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι είναι ευάλωτα, ακόμα και αν νιώθουν ανίκητα.

Οι γονείς καλό είναι να θέτουν στους εφήβους ερωτήματα όπως: ‘’μήπως κάποιος που επαφή μέσω διαδικτύου σε έκανε να νιώσεις άβολα ή να φοβηθείς;’’», προσθέτει η κ. Θεοτοκά.

Το σίγουρο είναι ότι το ίντερνετ προσθέτει απεριόριστες δυνατότητες αλλά πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή και τήρηση κανόνων τόσο από τα παιδιά όσο και από τους ενήλικες. Για παράδειγμα η ιδέα να βγούμε με ένα άτομο που μόλις γνωρίσαμε στο διαδίκτυο μάλλον δεν είναι καθόλου καλή και αυτό ισχύει για όλους.

πηγη