Γυναίκες και τρομοκρατία

Το θηλυκό πρόσωπο της τρομοκρατίας μέσα από τα πιο γνωστά παραδείγματα γυναικών δολοφόνων στην ιστορία.

Από την προσοβιετική Ρωσία μέχρι σήμερα, η συμμετοχή γυναικών σε τρομοκρατικές οργανώσεις δεν παύει να εκπλήσσει. Παρά τη περιορισμένη συμμετοχή τους, η δημοτικότητα που έχουν αποκτήσει οι γυναίκες τρομοκράτες είναι εντυπωσιακή και συνήθως τους αποδίδεται το στερεότυπο της ιδεολόγου ηρωίδας που μάχεται κατά ενός δεσποτικού καθεστώτος.

Για πολλές από αυτές η σύγκρουση των παραδοσιακών οικογενειακών ρόλων και των φεμινιστικών ή πολιτικών ιδεών είναι παροιμιώδης. Σε πολλά ημερολόγια έχουν καταγραφεί αγωνιώδεις προσπάθειες χειραφέτησης κατά την εφηβική-νεανική ηλικία, η συνέχεια των οποίων φαίνεται να είναι η συμμετοχή σε κάποια τρομοκρατική ή επαναστατική οργάνωση.

Σάρα Τζέιν Μουρ

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1975, η Σάρα Μουρ επιχείρησε να δολοφονήσει τον Αμερικανό πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ έξω από το ξενοδοχείο St. Francis του Σαν Φρανσίσκο.

Πρώην φοιτήτρια νοσηλευτικής, εθελόντρια στο στρατό και λογίστρια στο επάγγελμα, η Moore ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών και είχε πέντε διαζύγια στο ενεργητικό της προτού υιοθετήσει ακραίες πολιτικές πεποιθήσεις και στραφεί στην τρομοκρατία.

Για την ενέργεια της, η Moore, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και αποφυλακίστηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2007, ένα χρόνο και πέντε μέρες μετά το θάνατο του Προέδρου Φόρντ.

Στις πρώτες της δηλώσεις εξέφρασε τη μεταμέλεια της τονίζοντας ότι σήμερα είναι χαρούμενη για την αποτυχία της αλλά τότε ήταν μια ενέργεια που φαινόταν δικαιολογημένη.

Σαρλότ Κορντέ

Ο άγγελος της δολοφονίας, η Μαρί Αν Σαρλότ ντε Κορντέ ντε Αρμόν έγινε ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της Γαλλικής Επανάστασης δολοφονώντας το Ζαν Πολ Μαράτ. Ο τελευταίος ήταν επικεφαλής της πολιτικής οργάνωσης των Ιακωβίνων και υπεύθυνος για την περίοδο διώξεων που έχει ονομαστεί «Βασιλεία του Τρόμου».

Για την πράξη της καταδικάστηκε και εκτελέστηκε δια αποκεφαλισμού.

Ωστόσο, πρόλαβε να δημοσιοποιήσει το μανιφέστο της στη δίκη της, περιγράφοντας τη δολοφονία του Μαράτ και τους λόγους για τους οποίους προέβη σε αυτή. Η πράξη της απαθανατίστηκε σε πίνακα του Εμέ Μποντρί το 1860.

Τενμόζι Ραγιαράτναμ

Η Τενμόζι Ραγιαράτναμ ήταν η γυναίκα που δολοφόνησε τον πρόεδρο της Ινδίας Ρατζίβ Γκάντι και 14 ακόμα ανθρώπους με καλά οργανωμένη αποστολή αυτοκτονίας στις 21 Μαΐου 1991 στη Σρι Λάνκα.

Η πράξη της ήταν μια διαμαρτυρία για την ανάπτυξη της Ινδικής Ειρηνευτικής Δύναμης στη Σρι Λάνκα κατόπιν συμφωνίας με την κυβέρνηση της χώρας. Από το 1987 μέχρι το 1991, η ειρηνευτική δύναμη πολεμούσε αποκλειστικά εναντίων των Τίγρεων του Ταμίλ.

Οι Τίγρεις του Ταμίλ, μέλος των οποίων ήταν η Ραγιαράτναμ, ιδρύθηκαν το 1976 με σκοπό την ανεξαρτητοποίηση της Βόρειας Σρι Λάνκα. Σε όλη τη διάρκεια το εμφυλίου πολέμου ήταν πρωτοπόροι στη στρατολόγηση παιδιών και γυναικών για τη διεξαγωγή βομβιστικών επιθέσεων. Ήταν αυτοί που πρακτικά επινόησαν τη μέθοδο επίθεσης αυτοκτονίας με ζώνη εκρηκτικών.

Σι Ζιαν Χάο

Το 1935 η κινέζα Σι Ζιαν Χάο δολοφόνησε το διαβόητο οπλαρχηγό Σουν Τσουάν Φανγκ καθώς εκτελούσε τα θρησκευτικά του καθήκοντα σε ένα Βουδιστικό ναό.

Από τα αρχεία της εποχής έχει γίνει γνωστό ότι η Ζιαν Χάο όχι μόνο είχε σχεδιάσει λεπτομερώς τη δολοφονία αλλά και το πως θα τραβήξει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης για να εξασφαλίσει τη λαϊκή υποστήριξη.

Η δολοφονία και η επακόλουθη δίκη θεωρούνται σταθμός στη γιγάντωση του κλίματος συμπάθειας για το Λαϊκό στρατό και την επιδίωξη του να ανατρέψει την ισχύουσα τότε πολιτική κατάσταση στην Κίνα.

Φανί Καπλάν

Η Φανί Καπλάν, μια Ρωσίδα εβραϊκής καταγωγής, αποπειράθηκε να δολοφονήσει το Βλαδίμηρο Λένιν, ενέργεια που εντάσσεται στα πλαίσια της διαμάχης των Σοσιαλιστών επαναστατών και του Κόμματος των Μπολσεβίκων.

Πριν από την απόπειρα, η Καπλάν είχε συλληφθεί στο Κίεβο και είχε φυλακιστεί στη Σιβηρία όπου υποβλήθηκε σε σωματικές τιμωρίες με αποτέλεσμα να υποφέρει από πονοκεφάλους και παροδική απώλεια όρασης.

Τον Αύγουστο του 1918 η διαμάχη είχε ενταθεί και είχαν οδηγήσει στην απαγόρευση των περισσοτέρων κομάτων που ανήκαν στο συνασπισμό των Μπολσεβίκων που είχαν επαναστατήσει διαμαρτυρόμενοι για τη συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ.

Στις 30 Αυγούστου και ενώ ο Λένιν έφευγε από μια ομιλία σε εργοστάσιο της Μόσχας η Καπλάν τον πυροβόλησε τρεις φορές.

Ιζόλα Κάρι

Η Ιζόλα Κάρι ήταν μια αφροαμερικανή γυναίκα που επιχείρησε να δολοφονήσει το Μάρτιν Λούθερ Κινγνκ με ένα χαρτοκόπτη στις 20 Σεπτεμβρίου 1968 κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης βιβλίου.

Η ζωή του υπερμάχου των πολιτικών δικαιωμάτων σώθηκε χάρη στις προσπάθειες του Δρ Χολ Μίντοουζ που επιχείρησε μια πολύ λεπτή χειρουργική επέμβαση προκειμένου η λεπίδα που βρισκόταν στο λαιμό του Κινγκ να μην τρυπήσει την αορτή του.

Μετά την περιπέτεια του, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, πιστός στην δύναμη της μη-βίας, δήλωσε ότι δεν αισθάνεται μίσος για την Κάρι και ζήτησε το σοφρωνισμό της ώστε μια μέρα «να γίνει ένα ελεύθερο και δημιουργικό μέλος της κοινωνίας».

Βέρα Ζάσουλιτς

Η Βέρα Ιβάνοβνα Ζάσουλιτς ήταν μια μαρξίστρια συγγραφέας στη προσοβιετική Ρωσία που επιχείρησε να δολοφονήσει το στρατηγό Θεόδωρο Τρέποφ.

Τον Ιούλιο του 1877 ένας πολιτικός κρατούμενος, ο Αλεξέι Μπογκολιούμποφ, αρνήθηκε να βγάλει το καπέλο του σε ένδειξη σεβασμού προς το στρατηγό διαμαρτυρόμενος για την καταστολή των Πολωνικό εξεγέρσεων το 1830 και το 1863. Ο στρατηγός διέταξε να μαστιγωθεί κάτι που εξόργισε όχι μόνο τους επαναστάστες αλλά και το σύνολο της διανόησης της χώρας.

Σε απάντηση, μια ομάδα 6 συνωμοτών εκπόνησε ένα σχέδιο δολοφονίας του Τρέποφ. Ωστόσο, η Ζάσουλιτς, ενεργώντας μόνη της, πυροβόλησε και τραυμάτισε σοβαρά το στρατηγό στις 24 Ιανουαρίου 1878.

Η δίκη της Ζάσουλιτς πήρε τεράστια δημοσιότητα και το σώμα των ενόρκων την αθώωσε δείχνοντας την αποφασιστικότητα του Τσάρου Αλέξανδρου Β’ και της δικαιοσύνης να υπερασπιστούν της δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις του πρώτου.

Με την ενέργεια της, η Ζάσουλιτς έγινε ήρωας στα μάτια του λαϊκού κινήματος. Παρά το παρελθόν της, τάχθηκε κατά του κύματος της τρομοκρατίας που οδήγησε τελικά στη δολοφονία του Αλέξανδρου το 1881.

πηγή