10 λόγοι για να μη δεις το DVD της Τζούλιας

1) Είπαμε ότι για όλα φταίει το γκαζόν αλλά από δω ως το σημείο να πάρεις τη μηχανή για τον κήπο ή τα ξυράφια ή τα λέιζερ και να το κάνεις σαν τη Σαχάρα και την έρημο Γκόμπι μαζί , δείχνει πως η οικολογική σου συνείδηση έπιασε πάτο.

2) Dom Perignon που γράφει στην ετικέτα 1999 , δεν την βγάζεις στο γυαλί γιατί γίνεσαι ρεζίλι των champagne aficionados που εκείνην ακριβώς τη στιγμή βγάζουν οργισμένοι το DVD και το κάνουν 1999 κομάτια. Τίποτε λιγότερο από 1996, που είναι οριακά αποδεκτή ως dildo.

3) Αν είσαι στ’ αλήθεια σκληρό κορίτσι αφήνεις και την τάπα στη φιάλη. Και τη βγάζεις με τελετουργικές κινήσεις, χωρίς στόμα, χωρίς χέρια. Στο «πατ» πετιόμαστε και πατιόμαστε ο ένας πάνω στον άλλον περιμένοντας τα αίματα. Με τα χέρια το κάνουμε κι εμείς κάθε Χριστούγεννα, σιγά το kinky.

4) Το δικάμερο ή τρικάμερο είναι εντελώς passé και δείχνει πως το Σύνδρομο Πάρις Χίλτον σε έχει κυριέψει χειρότερα κι από ότι τη Λίντα Μπλερ ο Σατανάς. Η τσόντα δεν θέλει αμερικανιές, θέλει Λαρς φον Τρίερ και Δογματική προσέγγιση. Aν είναι και σε χοντρόκοκο ίσως μας πείσεις πως νόμιζες ότι πρωταγωνιστούσες στο Blair Which Pussy ?

5) Αν έχεις λιγότερα από 60 κιλά κάθεσαι σπίτι σου και τρως πίτσες μέχρι να αποκτήσεις λίγο κρέας εκεί που θα έπρεπε να βρίσκονται οι χειρολαβές σου. Μας καταάγχωσε ο fuckerman χωρίς πρόσωπο που αγωνιζόταν να πιαστεί από κάπου ώστε να μη πέσει και τσακίσει κανένα σβέρκο στο άδειο jacuzzi. Aν η Τζούλια ήταν αστικό, θα την είχαν στείλει για σκραπ.

6) Το «πονάω» το λέμε όταν πονάμε πραγματικά. Όταν -για παράδειγμα- ίσα που διακρίνεται η μισή ετικέτα της Dom (όσο η άλλη μισή κρύβεται από ντροπή για την κατάντια της μέσα σου). Ή όταν ενδεχομένως δοκιμάζεις το back door man. Αλλιώς κανείς δεν θα σε λυπηθεί για να σου δώσει ούτε μισό ντεπόν.

7) Τόσο φτηνοκιτσάτο δωμάτιο είχα να δω από την εποχή που ξεφύλλιζα γερμανικές τσόντες του 1970. Αν ήθελα Μηχανή του Χρόνου δεν χρειαζόταν να φιλάω κατουρημένες ποδιές για να βρω το DVD και να γράψω σοβαρή κριτική. Έχω τα Άπαντα της Mutzenbacher πίσω απ’ τις κουβέρτες στη ντουλάπα.

8) Όταν σαλιώνουμε τα χέρια μας και τα δάχτυλά μας για να τα ακουμπήσουμε χαμηλά, δεν το κάνουμε όπως ο μαστρο-Μήτσος πριν βάλει μπρος την πριονοκορδέλα. Αυτά παθαίνεις όταν δεν διαλέγεις καλή χρονιά Dom Perignon και δεν είσαι classy γυναίκα. Αν ήσουν και έβαζες από κάτω (μεταφορικά μιλάω) μια Rose του 1959 , θα χρειαζόσουν και σφουγγαρίστρα.

9) Τα σωστά αρσενικά δεν πτοούνται από το εντελώς fake μέγεθος του επιβήτορα δίχως πρόσωπο.Tα κόλπα με τις κάμερες και τα φίλτρα τα ξέρουμε από την εποχή που η Σεμίνα Διγενή έγινε από 100 κιλά 60 και από 60 χρονών 25. Άλλωστε και μολυβάκι του ΙΚΕΑ να έβαζες δίπλα σε γυναίκα 50 κιλών, θα έδειχνε Montblanc. Σε τα μας ;

10) Όταν ακούσαμε το πρώτο «βαριέμαι» είπαμε πως βαριέται. Στο δεύτερο είπαμε πως αυτά είναι τα ελληνικά που ξέρει, μ’ αυτά θα πορευτούμε, άλλωστε δεν αγοράσαμε κανένα hard core του Βέλτσου. Στο τρίτο είπαμε πως μας δουλεύει ψιλό γαζί. Στο τέταρτο καταλάβαμε πως πράγματι βαριέται και βαρεθήκαμε κι εμείς.

+ 1 bonus : κακία, ξεκακία, θα το πω : όταν η Τζούλια είναι μπουκωμένη, μιλάει ελληνικά καλύτερα.

Αν θες να το δεις πάντως , τότε πάτα εδώ .

πηγη